باید توجه داشت که وقتی می گویند چشم، این چشم خودش به تنهایی موضوعیت ندارد؛ بلکه ابزار روح است و روح بعضی ها این قدرت را دارد که اثرگذاری بر چیزهای خارج داشته باشد؛ حتی ناخودآگاه و ناخواسته. در حقیقت، چشم زخم این طور است که چیزی برای شخص، جلب توجه می کند و در روحش اثر می گذارد و او می تواند با روحش بر دیگری و یا بر چیزی که برایش جالب بوده، اثر منفی بگذارد. از نظر کسانی که روح شناس و انسان شناس هستند، ثابت شده که انسان می تواند اثر غیرمادی بر خارج داشته باشد.
اگر کسی بگوید معقول نیست، می گوییم: اگر شخصی مقابل چشم شما خمیازه بکشد، چه اتفاقی می افتد؟ آیا می توانید جلو خود را بگیرید و شما خمیازه نکشید؟ این اثرگذاری، غیرمادی است (مگر برای افرادی خاص). شادی، غم و امثال آن، اثر بر روح می گذارند و چشم و گوش و اعضا و جوارح انسان، ابزار آن هستند و در واقع، آن اعضا وسیله ها و راه های تأثیر و تأثر روح هستند.
گاهی دیدن هم در کار نیست؛ مثلاً کسی در خانه اش نشسته، می شنود فلانی معامله ای کرده و چند میلیون تومان سود برده است و حالتی برایش پیش می آید و آن شخص را چشم می زند و بیچاره اش می کند.
